Van maandag 2 maart t/m donderdag 12 maart 2020 vertrok een groep enthousiaste reizigers naar het Beloofde Land voor de Israëlreis “Land van de profeten“. In 11 dagen maakte de groep een onvergetelijke reis door Israël. Een van onze reizigers heeft hierbij een uitgebreid verslag gemaakt. Deze week deel 4 en tevens ook het laatste deel van het vierdelige reisverslag van de Israëlreis “Land van de profeten”

 

Woensdag 11 maart 2020

Vandaag moesten we om 8:15 uur bij de bus zijn. We gaan naar de nationale begraafplaats Mount Herzl. Hier liggen bekende Israëliërs begraven zoals Yitzak en Leah Rabin. De grondlegger van het huidige Israël, Theodor Herzl, ligt hier ook begraven. Het is een soort van park, alleen waren ze nu druk bezig met de voorbereidigen voor Onafhankelijkheidsdag 14 mei, dus het was nogal rommelig.
Daarna gingen we naar het holocaustmuseum Yad Vashem wat er naast ligt. Hier worden de 6 miljoen Joden die in de WO II vermoord zijn herdacht. Dit was zeer indrukwekkend!
Nadat we ruim 1,5 uur binnen de expositie hebben bekeken ( het is zo groot dat je onmogelijk alles kan lezen in die tijd) gingen we naar buiten naar het kindermonument waar de 1,5 miljoen vermoorde kinderen genoemd worden met hun leeftijd en woonplaats.
Na de lunch zou de groep een radarstation gaan bezoeken wat ook een belangrijke rol in de onafhandelijkheidsoorlog gespeeld heeft, maar wij wilden graag nog meer van Yad Vashem buiten zien, dus wij kregen permissie om op eigen gelegenheid weer terug naar hotel te gaan nadat we alles gezien hadden.
Dus wij zijn met de tram naar centrum gereden en hebben daar nog rondgelopen op de markt Machane Yehuda. Omdat het Purim feest nog volop aan de gang was waren er volle trams met uitbundige jongelui die luid zingend in de tram aanwezig waren.
Ook op de markt was er volop feest en verklede mensen die feestvierden.
Aan het eind van de middag zijn we lopend naar het hotel teruggegaan. ’s Avonds na het eten hadden we de dagafsluiting van onze vakantie. Een ieder kon aangeven wat de meeste indruk gemaakt had en of de reis aan zijn of haar verwachtingen had voldaan.

 

Donderdag 12 maart 2020

Vandaag de laatste dag, we moeten om 8:50 uur bij de bus zijn met al onze spullen. Nadat we uitgecheckt waren kwamen er opeens nog een aantal “spook-rekeningen” bij de receptie tevoorschijn van mensen die nog drankjes ed. zouden moeten betalen. Daar klopte helemaal niets van omdat bij de een de verkeerde datum was vermeld en bij Arie en Ria was er een heel ander kamernummer genoteerd…
Nadat dat allemaal afgedaan was en alles in de bus stond zijn we begonnen aan onze laatste vakantiedag.
We zijn eerst naar de klaagmuur gegaan. Daar was een drukte van belang omdat de Bar Mitswa was. De Joden vieren dat hun 13 jarige zoon dan religieus volwassen wordt. Al zingend en muziekmakend komen de jongens naar de klaagmuur waar ze een stuk uit de Thora lezen. Hoe rijker de familie, hoe meer familie erbij aanwezig is. Na het lezen wordt er door de vrouwen die over de schutting meekijken snoep gegooid naar de desbetreffende jongen. Heel apart om dit mee te maken. En wat een vrolijkheid brengt dit met zich mee. Daarna zijn we naar de Menora die bij de Knesseth staat gegaan voor de groepsfoto. Eerst heeft de gids nog uitleg gegeven wat de inscripties en beeltenissen die op de menorah betekenen. Hier hebben we ook de groepsfoto gemaakt. Toen allemaal de bus weer in want we gingen naar de Negev-woestijn. In Kiryat Gat hebben we een korte wandeling gemaakt tot het begon te regenen en waaien. Klaas heeft hier nog een schildpadje gezien. Wat een bloemenpracht en groen gebied is het hier in de woestijn, het is niet voor te stellen dat dit over enkele weken een kale en dorre vlakte is.
Eenmaal weer in de bus zijn we naar het graf van Ariël Sharon gereden waar we een mooi uitzicht hadden over de Negev met zijn bloeiende cactussen en over de boerderij die nu van zijn zoon is.  Op de laatste dag toch nog een even een spannend moment meegemaakt toen opeens voor ons een auto op de verkeerde weghelft ons tegemoet kwam! Gelukkig liep het goed af en heeft de chauffeur goed gereageerd.
Tot slot zijn we nog richting de Gaza-strook gereden en hebben we bij een uitzichtpunt over de Gaza strook uitgekeken. We waren op ca. 1 km. afstand van de grens met Gaza. Het was een hele onderneming voor de buschauffeur, omdat het een puinverhard pad was waarbij hij ook nog eens verhinderd werd om verder te rijden dus zo’n kilometer achteruit moest rijden… Nadat hij een ander puinverhard pad had genomen kwamen we bij het uitzichtpunt aan. Daarna door naar de luchthaven waar we op tijd vertrokken naar Nederland. Met een hoop mooie en onvergetelijke herinneringen en indrukken.

Ook mee op verzorgde rondreis door Israël? Bekijk onze reizen.