Van maandag 2 maart t/m donderdag 12 maart 2020 vertrok een groep enthousiaste reizigers naar het Beloofde Land voor de Israëlreis “Land van de profeten“. In 11 dagen maakte de groep een onvergetelijke reis door Israël. Een van onze reizigers heeft hierbij een uitgebreid verslag gemaakt. Deze week deel 2 van het vierdelige reisverslag van de Israëlreis “Land van de profeten”

 

Donderdag 5 maart 2020

We worden allemaal om 7:50 uur met onze koffers bij de bus verwacht zodat we weer verder kunnen gaan met onze reis. Eindbestemming zal Jeruzalem zijn, maar voordat we daar aankomen vanavond hebben we een vol programma voor de boeg. We gaan eerst een coöperatie van een Medjoul dadelplantage bezoeken waar we uitleg krijgen over hoe dadels groeien; we leren dat er mannetjes- en vrouwtjes bomen zijn en krijgen uitleg over het bestuiven ervan. Leah probeert zo goed mogelijk de man te vertalen. Het hele proces, van bestuiven, dieven, de pluk en sortering is zeer arbeidsintensief. 1 dadelboom kan wel 1000 liter water per dag nodig hebben!! Daarna mochten we een dadel en dadelbier proeven. Heerlijk!
We reden verder zuidwaarts en kwamen langs/ door Beth She’An; de plaats waar de lichamen van Saul en Jonathan aan de muur werden gehangen.
Ook reden we door Jericho( betekent: oase in de woestijn). Dit is palestijns gebied. (Palestijnse groepen bestaan uit verschllende “clans”die elk voor hun eigen belang strijden. Voortvloeïng daaruit is de PLO op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in Gaza.) Je hebt er een kabelbaan die naar de Berg der Verzoeking leidt, waar Jezus door Satan is verzocht toen hij 40 dagen in de woestijn verbleef. Ook heb je er de Zacheüs-boom. Kort nadat wij erdoor kwamen hoorden we via Jo dat de weg gesloten werd vanwege coronavirus-gevaar. Wij waren ondertussen al door naar Massada. Onderweg kwamen we langs een groep herders op ezel die een gemengde kudde van schapen en geiten hoedden. Hier gaf de chauffeur het overige eten wat we nog overhadden van de lunch aan de herders. Dit zijn soort van nomaden, ze blijven wel op vaste plek, maar verblijven in zelf in elkaar geflanste hutjes zonder stromend water of elektriciteit. Eenmaal aangekomen bij Massada gingen we met een kabelbaan omhoog en kregen we uitleg van Leah over het leven van de laatste Joden op deze vesting/fort, die oorspronkelijk gebouwd is door Herodes, maar ingenomen door de Joden. Hoe zij tot het laatst verzet hebben geboden tegen de Romeinen. Het verhaal gaat dat ze niet als slaaf wilden eindigen bij de Romeinen en daarom hebben ze massaal zelfmoord gepleegd; ieder man (hoofd van het gezin) doodde zijn gezin en via loting was bepaald wie daarna de mannen zou doden…Deze geschiedenis is tot op vandaag nog van invloed op de Israëlische samenleving en het leger. Zeer indrukwekkend allemaal. Helaas hadden we geen tijd om via het slangepad naar beneden te lopen.
We gingen door naar Ein Gedi (betekent: bok). Dit is een oase woestijnachtig gebied; hier heeft David zich schuil gehouden voor Saul en in 1 van de grotten heeft hij een stukje van de mantel van Saul afgesneden. We konden hier naar 3 niveaus/plateaus lopen waar een waterval was. Regelmatig hadden we schitterende uitzichten en doorgangen/tunnels waar het donker en nat was… Daarvandaan reden we richting Jeruzalem, maar onderweg kwamen we langs de Dode Zee. Bij het uiterste noordelijkste puntje van de Dode Zee mochten we een poosje beleven hoe het is om te blijven drijven. Wat ook opvallend was dat er planten groeiden langs de Dode Zee. Helaas hebben we ze niet in bloei gezien; dat was de week daarvoor te zien hoorden we. Wat we ook zagen waren potholes in de weg, waardoor we soms een stukje moesten omrijden. Deze zijn o.a. ontstaan door de aardbevingen en overstromingen die dit gebied teisteren omdat er door de jordaanvallei een breuklijn loopt. Dit alles was een heel bijzondere ervaring! De Dode Zee ligt 400 meter onder zeeniveu, terwijl Jeruzalem juist 800 meter boven zeeniveau ligt!
Jeruzalem gingen we zingend binnen. Jeruzalem ( oude stad) is verdeeld in 4 wijken; Joodse, Christelijke, Arabische (moslim) en Armeense wijk. De Joden dragen kwastjes aan hun kleding; elke knoop staat voor een gebod of verbod. Ook hebben zij aan de deurposten een kokertje hangen waar de We werden bij ons Hotel Jeruzalem Gold afgezet waar we zouden blijven tot 12 maart.

Grapje van Leah:

Het verhaal gaat dat Mozes stotterde, dus toen God hem vroeg naar welk land Mozes wilde zou Mozes geprobeerd hebben om Canada te zeggen, maar i.v.m. stotteren bleef hij hangen bij Canana.. en dacht God dat hij Kanaän bedoelde

 

Vrijdag 6 maart 2020

Om 8:15 uur stond de bus weer klaar om ons naar de oude stad Jeruzalem te brengen. We worden op de Olijfberg afgezet, maar omdat het op dat moment zo hard regent heeft de buschauffeur gelukkig een “neef” in de buurt wonen die ons poncho’s kan verkopen…    Nadat we er allemaal 1 hadden gekocht en aangetrokken liepen we naar een uitzichtpunt op de Olijfberg van waaruit we een schitterend uitzicht op de oude en nieuwe stad Jeruzalem hadden. Aangezien we blijkbaar bij iemand in de achtertuin stonden moest er wel door Jo voor betaald wordenJ. We hadden zicht op de locatie waar Jezus het laatste Avondmaal gehad zou hebben. Ook bijzonder om te zien waren al die graven die op de Olijfberg liggen. En het Kidrondal ( oosten) en Hinnomdal(zuiden), die nu beiden zo groen zijn. Om de weg te lopen die ook Jezus mogelijk gelopen heeft is best indrukwekkend. We zijn in de Hof van Getsemané, de Via Dolorosa, de Grafkerk, Golgotha en de graftuin geweest. Op veel van die plekken zijn later kerken overheen gebouwd. Zo zou op de steen waarop Jezus in Getsemané bad de Kerk van alle Natieën gebouwd zijn. De Grafkerk zou gebouwd zijn op de plek waar Jezus is gekruisigd en begraven; het is een simultaankerk; in handen van 6-tal geloofsgenootschappen: Grieks-Orthodox, Rooms-Katholiek, Syrisch-Orthodox, Koptisch-Orthodox en Ethiopisch-Orthodox. De 1^e 2 zijn de hoofdbeheerders en de sleutel is in handen van een Palestijnse familie. Dit alles geeft voortdurend onderlinge twist over o.a. onderhoud ed. Zo erg zelfs dat de trap die aan de buitenkant tegen een muur boven de ingang staat door NIEMAND verplaatst mag worden. Dit alles belemmerd de renovatie van de kerk. Wel is het bizar wat voor een “kermis” het is in de kerk. Wel bijzonder was het om langs een doopdienst te lopen die gaande was bij de Koptische gemeente. Door de Damascus-poort zijn we naar buiten gegaan. Het mooie is dat links van de huidige poort, je de poort kan zien die er was ten tijde van Jezus. Ook hebben we het Oostenrijks Gasthuis bezocht waar we vanaf het dak ook een schitterend uitzicht over de stad hadden. De start van de Shabbat bij de klaagmuur hebben we niet gedaan, omdat iedereen best natte voeten gekregen had en koud geworden was, ondanks de poncho’s die we aan hadden. Ook vonden we het niet slim om als natte mensen bij het gastgezin aan te komen waar we de Shabbatsmaaltijd mochten genieten. Dit was heel erg mooi om mee te maken. De zegen die de vader aan zijn kinderen meegeeft, de rituelen en de gesprekken. Het doel van de Joodse gemeenschap is om te laten zien dat Joden ook “gewone mensen” zijnJ Zij worden gesubsidieerd om deze maaltijden te organiseren; ze hoeven dus niet zelf te koken, maar het is vooral om de mensen mee te nemen in hun leefwijze.

 

Zaterdag 7 maart 2020

Vandaag moesten we om 8:20 uur in de bus zijn en zouden we naar de Grote Synagoge gaan om een gedeelte van de Shabbatdienst mee te maken. We hadden allerlei instructies gekregen; mannen en vrouwen gescheiden, mannen moesten een keppel dragen, geen foto’s of film maken etc. Leah vertelde dat er iedere week een hoofdstuk (parsha) uit de Thora gelezen wordt. Eenmaal daar aangekomen kreeg Leah te horen dat toeristen de dienst niet bij mochten wonen i.v.m. het Coronavirus. Dit was best een tegenvaller, maar we begrijpen het wel.
We hadden al wel gehoord dat Herodion niet bezocht mocht worden om dezelfde reden. Het programma werd gewijzigd; we hebben een wandeling over de muren van de oude stad gemaakt en diverse poorten bezocht en doorgelopen zoals de Jaffapoort, de Zionspoort & de Mestpoort. We hebben het Israëlmuseum bezocht waar een schitterende maquette staat van de 2^e tempel/oude stad Jeruzalem. Ook liggen hier de Dode Zee-rollen die gevonden zijn in Qumram.
Voor de lunch wist de chauffeur wel een adresje (wat Leah niet kende)… Alleen kregen ze het daar niet voor elkaar om ons van een warme Falafel of Kipshoarma-maaltijd te voorzien. Nadat Leah er wat van gezegd had kregen we iets warmer eten, maar het was nog niet je-van-het.
Daarna zijn we naar Nationaal Park Castel gegaan wat een belangrijk punt is geweest in de onafhankelijkheidsoorlog van 1947/1948. De Arabieren en Israëliërs streden om de strategische weg die Tel Aviv met Jeruzalem verbond. Bij deze zware gevechten, die onderdeel waren van de operatie Nachshon, vielen velen doden. We hebben door de loopgraven gelopen om een indruk te krijgen en om bij de ingang te komen waar er een film over de oorlog vertoond werd. Zeer indrukwekkend!

Leah was deze dag voor het laatst, helaas.

Omdat Arina jarig was hebben we haar vanuit de hotelkamer toegezongen, voor zover het lukteJ

’s Avonds was er een ingelaste dagsluiting/bijeenkomst waar er mogelijk meer informatie werd verteld over de gevolgen voor de reis door het Coronavirus, maar er wat helaas nog niets meer te vermelden. Wel kregen we het advies om de volgende dag geen kerkdienst in Jeruzalem, Christ Church, bij te wonen omdat grote groepen niet meer mochten samen zijn.

Klik hier om deel 3 van dit reisverslag te bekijken.

Ook mee op verzorgde rondreis door Israël? Bekijk onze reizen.