Een van onze reizigers schreef een verslag over de rondreis naar Israël en Jordanië in november. Beleef de Israëlreis door de ogen van een reiziger en lees de ervaringen met Israël Idoed Reizen. Ook mee op rondreis naar Israël en Jordanië? Boek de reis hier.

 

9 november: aankomst in Jordanië

Al lang voor de geplande reisdatum hebben we de “Ontdekkingsreis Jordanië en Israël” van Israël Idoed geboekt. Toen de reis in zicht was, bleken er te weinig deelnemers en leek de vakantie niet door te gaan. Echter is een goede oplossing gevonden door Idoed, namelijk door drie dagen Jordanië te organiseren en te laten aansluiten op een 8-daagse reis Israël. Dit reisverslag beschrijft het resultaat en begint in vliegveld Zaventem bij Brussel.

Inderdaad begon de reis al in Zaventem, aangezien we daar gezamenlijk zouden reizen, de toerleider en mensen die de aanvankelijke ontdekkingsreis hadden geboekt. Dat bleken slechts drie mensen te zijn. Dus met z’n vieren gingen we om 12 uur inchecken, want 15:00 uur zouden we vertrekken. Alles verliep vlot en de reis naar tussenstop Cairo verliep vlot en boven verwachting comfortabel. Het was een vlucht van Egypt Air. De afstand tussen de stoelen was zelfs voor mensen met lange benen ruim voldoende. En we kregen een warme maaltijd. In Amman werden we door Rob Kuik en een plaatselijke hulp prima door de douane heen geleid. Toen door onze chauffeur, die de rest van de Jordaanse dagen ons zou rijden, naar het hotel gebracht.

10 november: bezoek aan Madaba en de berg Nebo

Na een korte nacht en een eerste Jordaans ontbijt ooit gingen we op weg naar Petra. Onze chauffeur Amer zette er flink de vaart in en kon gelukkig in goed te verstaan engels vertellen over zijn land. We keken onze ogen uit want het is een prachtig land. Allereerst stond de Byzantijnse kerk “St. George” in Madaba op het programma. In die kerk is een mozaïekvloer grotendeels bewaard gebleven, met afbeeldingen van Jeruzalem en omgeving. Wat een werk moet dat geweest zijn, om te maken.

Omdat er in de omgeving van Petra een grote watervloed was geweest en er daardoor alle toeristische attracties waren gesloten, maakte hij een aanpassing. De berg Nebo waar Mozes het beloofde land mocht zien, was ook gesloten. Maar het uitzicht konden we buiten de poort gelukkig voor een deel ook zien. Indrukwekkend om je dat te realiseren. In de buurt was er een “sociale” mozaïekwerkplaats waar mensen met een handicap prachtige dingen maken. Daar hebben we een mooie stop gemaakt, om te compenseren voor de gesloten Nebo attractie.

Vandaar ging het opnieuw door een prachtig landschap verder naar Petra, via een mooie binnenweg langs een burcht van de kruisridders. Laat in de middag kwamen we aan bij ons hotel. We genoten er van een prima kamer, goede bedden en goede Jordaanse keuken. We kregen de opdracht om 7 uur te ontbijten om uiterlijk half acht te kunnen vertrekken want het was nog een uur rijden en we wilden toch zo vroeg mogelijk bij het park te zijn.

11 november: het wereldwonder Petra

De volgende ochtend vertrokken we rond half acht naar Petra! We laadden de koffers in de auto en wilden instappen. Toen bleek de afspraak de vorige dag een grapje en liepen te voet naar het park. Het hotel was maar zo’n 500 meter van de ingang. Amer regelde daar een gids die Nederlands sprak, terwijl we even keken in het museum. Na ongeveer een kwartier begonnen we aan de wandeling naar de bekende plaatjes. Dat betekende een wandeling van totaal 4 kilometer naar beneden lopen.

Na ruim 2 kilometer kwamen we dan bij het eerste adembenemende spektakel. We keken onze ogen uit bij de “schatkamer”; hoe bijzonder om daar te zijn. De gids had veel te vertellen en wat een bijzondere bouwwerken zijn daar uitgehouwen en wat een werk werd er gemaakt voor graven. Ook de toen gebouwde bescherming tegen watervloeden werkt vandaag de dag nog steeds en is dus in takt. We zijn doorgelopen naar het einde van trail, ca. 4 km. Het bekende klooster was nog eens ruim een kilometer verder, steil omhoog en Fred is daar naar toe doorgelopen. Wij drieën zijn een andere route gelopen waar we o.a. een byzantijnse kerk tegen kwamen met nog de authentieke prachtige mozaïekvloer. We kwamen ogen tekort. Toen we als groep weer samen waren zijn we rustig aan terug omhoog gelopen en waren we rond half twee op de afgesproken plek terug. Onze chauffeur kwam tegelijkertijd met ons ook aan en we vertrokken vervolgens richting Wadi Rum.

Na weer een prachtige rit arriveerden we om ongeveer 4 uur in de middag bij het bedoeïenenkamp. Daar stond de jeep klaar voor de jeepsafari. Prachtig!! Zo mooi die rode woestijn waar je opnieuw je ogen uitkijkt met als hoogtepunt de zonsondergang. En gelukkig hadden we onze jassen mee want zodra de zon ondergaat is die jas wel heel plezierig, zo niet noodzakelijk. Terug in het kamp kregen we een heerlijke maaltijd van gele gekruide rijst met grote brokken schapenvlees. We hebben gesmuld. Lekker om zo de dag af te sluiten en een heel koude nacht in te gaan in de bedoeïenentent.

12 november: van Jordanië naar Israël

De volgende ochtend om zes uur opgestaan en wanneer je dan de tent uitkomt weet je niet wat je ziet. De zonsopgang met het silhouet van de berg is adembenemend. Om zeven uur vertrokken we richting Akaba om daar de grens richting Israël te gaan. Daar aangekomen werden we geholpen door
een vertegenwoordiger van het Jordaanse reisburo en konden we snel naar Israël doorlopen. Daar was het fijn dat Rob erbij was en kon hij ons daar doorheen helpen. Geen fratsen, de vragen rustig beantwoorden de veiligheidschecks rustig ondergaan en op naar de chauffeur die daar weer klaar stond en ons naar het vliegveld in Eilath bracht. Vandaar zijn we gevlogen richting Tel Aviv en op Ben Gurion hebben we afscheid genomen van Rob. We hebben met z’n vieren een indrukwekkende reis in Jordanië gemaakt waarbij Petra toch echt een van de hoogtepunten van deze reis is gebleken.

Nadat we ons hadden aangesloten bij de nieuwe groep die arriveerde vanuit Eindhoven, gingen we op weg naar de kibboets Hakarim, in de buurt van Bersheeba. Onderweg bleek al snel dat we een gids hadden, Ayalla Zion, die bijzondere informatie en gesprekken zou gaan delen. Een gedreven, joods orthodoxe vrouw. We arriveerden in de kibboets en kregen daar allemaal ons eigen huisje. Al snel kregen we door, dat het een speciaal gebied is waar we gingen verblijven. Er bleek op zeven klilometer afstand nogal wat aan de hand. Hamas schoot 400 raketten af en Israël zette zijn verdedigingsschild in. Het luchtalarm ging meermalen af en vliegtuigen kwamen over, maar omdat de inwoners kalm bleven, bleven wij dat ook. Het over horen komen van de straaljagers, de inslagen die we hoorden maakten wel dat we ons realiseerden wat het leven daar betekent! De mensen zijn echter optimistisch en willen hun land verdedigen maar ze willen ook positief leven in vrede met iedereen. En als het ware gunt het joodse volk Hamas niet om angst te hebben.

13 november: Tel Beersheva en jeepsafari in de woestijn

De volgende ochtend vertrokken we richting Eilath en vanwege de beschietingen werd het programma aangepast. We zijn naar Tel-Beersheva gegaan. De start van indrukwekkende opgravingen waar je een indruk krijgt van hoe een stad er in die tijd draaide. De plek bij de poort waar recht gesproken werd, beesten water kregen, badhuis er uit zag enz. waren een prachtige illustratie bij de verhalen die we vanuit de Bijbel kennen.

We zijn doorgereden naar de Negev woestijn waar we een jeepsafari zijn gaan doen. Om dan de plekken te zien waar het volk door is getrokken, maakte diepe indruk. Wat een serene rust en stilte. De indruk is geweldig maar het nodigt ook uit om een wandeling daar te maken waarbij je niet op de tijd hoeft te letten. Hierna reden we door naar Eilath waar we in het donker aankwamen bij ons hotel. Het is een mooi hotel, mooie kamers met goede bedden en heerlijk eten. We konden de dag gezamenlijk afsluiten na het diner. Aangezien de temperatuur heerlijk was, zijn we nog lekker even
buiten een kijkje gaan nemen. In november ’s avonds laat in zomerkleding lekker buiten rondlopen was ook een fijne ervaring. Dat is in Nederland zomers zelfs uitzonderlijk.

14 november: snorkelen in Eilat

De volgende ochtend reden we naar het waterpark waar een prachtige onderwatertoren je de adem beneemt bij de vissen die je dan ziet zwemmen in de zee i.p.v. aquarium. In de middag zijn we lekker gaan snorkelen in de zee. Schitterend om het koraal en de vissen te zien. En ook heerlijk op strand zitten kletsen in het zonnetje aan de golf van Akaba was een fijne tijd.

15 november: van Eilat naar Jeruzalem

Op tijd zijn we de volgende ochtend weer in de bus gestapt om via het Timnapark, Ein-Gedi en de Dode Zee naar Jeruzalem te rijden. In het Timnapark hebben we een bezoek gebracht aan de replica van de Tabernakel. Leuk om een indruk te krijgen van hoe die eruit gezien heeft. Wat een werk om dat steeds in te pakken en dan weer op te bouwen. Daarna zijn we het park in gegaan waar opnieuw de natuur verpletterend is. We hebben een korte stop gemaakt bij Salomo’s pilaren, een fraaie rotsformatie.

Eind-Gedi konden we vanwege de hevige regenval niet in; dat was te gevaarlijk. Dus zijn we doorgereden naar de Dode Zee waar het niet meer regende en we de rare ervaring van drijven op het water hebben ervaren. Toen we verder langs de “kust” richting Jeruzalem reden, zagen we sink-holes waarin hele huizen weggezonken waren, een gevaarlijke plek waar je beter de waarschuwingsborden kunt opvolgen.

Omdat de stops, vanwege het weer, uiteindelijk korter waren geweest dan gepland kwamen we met daglicht aan in Jeruzalem. En dat was wel heel leuk. De drukte daar was meteen een heel verschil met de rust van de afgelopen dagen. Maar we keken ernaar uit om Jeruzalem te gaan ontdekken. Nadat we ons in het hotel hadden geïnstalleerd en hadden gegeten, zijn we met z’n vieren rond gaan lopen. Omdat het hotel in het centrum staat was dat ook heel uitnodigend. Heel snel waren we al op een pleintje richting Jaffastreet. Daar was een straatmuzikante aan het spelen, mensen zongen en dansten mee. Geweldig om ervan mee te genieten. Op onze weg terug naar het hotel kwamen een jonge man tegen en raakten met hem in gesprek, iets wat heel makkelijk gebeurt. Hij bleek heel erg blij te zijn met ons zijn daar. Vond hij geweldig ook omdat hij zich best wel eens alleen in de wereld voelt in zijn land Israel. Een inspirerende ontmoeting.

16 november: Yad Vashem, het Holocaust museum

De volgende ochtend zijn we naar het holocaust museum, Yad Vashem gegaan. Indrukwekkend, wat een museum. Hoe walgelijk kunnen mensen zijn maar wat dapper om het op deze wijze te laten zien. Helaas regende het deze dag en konden we niet van het park genieten.

Vandaar gingen we naar het Herodion. Op weg daarnaar toe bleek dat onze gids niet overal kan komen. De alternatieve route die onze chauffeur eigenlijk wilde nemen richting Bethlehem werd krachtig door haar afgewezen! Zij mag mag dat gebied niet in. Ze is daar haar leven niet zeker! Dus is de gebruikelijke route genomen en gaf onze gids een hele duidelijke uitleg. Omdat het hoger ligt heb je daar een geweldig uitzicht over Jeruzalem, Bethlehem en het achterland van Efrata. Vandaar zijn we doorgegaan terug naar Jeruzalem en vanaf de Jaffapoort op eigen houtje naar de Klaagmuur gelopen door de verschillende wijken, waar we ons voor de shabbat rond vier uur moesten verzamelen. Struinend door de straatjes en steegjes kwamen we daar, in de regen, op tijd aan.

Vanwege het slechtere weer was het niet zo druk maar rond een uur of vijf kwamen de soldaten en ze gingen, na hun gebeden, toch het plein op om te dansen en te zingen. Wanneer de moskee dan begint zijn de soldaten daar nog steeds bovenuit te horen en daar word je blij van. Vandaar zijn we met onze bus doorgereden naar het gezin waar we als groep, 19 personen, de shabbatsmaaltijd zouden gaan nuttigen. Het bleek een gezin te zijn met vier jonge jongens, zij vonden het allemaal reuze interessant. We kregen veel uitleg bij de verschillende gangen van hun ouders en we hebben een goede indruk gekregen van deze maaltijd die ook lekker was.

17 november: shabbat in Jeruzalem

Omdat onze gids zelf de shabbat viert in eigen gezin en zij dan dus ook niet werkt, kregen we deze zaterdag een nieuwe gids, Leon. Hij nam ons mee naar de olijfberg en die zijn we met verschillende pauzes afgelopen. Het was er druk en de gids zocht steeds plekjes op, waar we goed zicht hadden op alles. In de kerk bij Bethesda hebben we met elkaar gezongen; wat een akoestiek. Door de Via Dolorosa liepen we langs de grafkerk en talloze winkeltjes. Maar de eerlijkheid gebiedt te vertellen dat dit niet de meest interessante plekken zijn om te bezoeken. Wat een kermis is daarvan gemaakt.

Gauw doorlopen dus. ‘s Avonds zijn we naar een lichtshow geweest bij de Tower of David over de geschiedenis van de stad Jeruzalem. Prachtig! We waren daar zeker niet de enige die ervan hebben genoten. Vervolgens zijn we via de Mamilla Mall terug gelopen naar het hotel.

18 november: een wandeling door de oude stad

En toen was het alweer zondag, de laatste dag. Deze konden we naar eigen keuze invullen. Wij hadden afgesproken met Rob, onze reisleider uit Jordanië. Rob doet vrijwilligerswerk bij de gaarkeuken voor daklozen en mensen met kleine beurs, Hineni, en bleef tot 30 november in Jeruzalem. Hij had vrijgemaakt voor ons. We zijn naar de opgravingen gegaan van de stad van David, hebben de droge gang van Hizkia gelopen naar Siloam en door de vluchtweg weer terug naar het begin bij de koninklijke verblijven van David’s paleis. Daarna zijn we de stad ingegaan en hebben gewinkeld. Het was heerlijk om zo zelf door Jeruzalem te lopen en te ontdekken. We zijn helemaal doorgelopen tot de Jehuda markt met allemaal kruiden stalletjes. We hebben er falafel en nog wat andere kruiden gekocht die hier niet verkrijgbaar zijn.

19 november: tot ziens in Israël

En toen was het maandag, de dag dat we weer terug gaan vliegen. Na het vertrek uit het hotel zijn we naar de graftuin gebracht. Een prachtig aangelegde tuin met een geschiedenis die belangrijk is voor ons allemaal. Het einde van een prachtige , indrukwekkende reis. Voor ons smaakt het naar meer en nog een wederzien van Israël zit er dus zeker in. De vlucht van Tel Aviv was minder comfortabel dan de heenvluchten, maar bovendien vlogen we met “mixed feelings.

Lees ook andere reiservaringen israelidoedreizen.nl/reiservaringenmet Israël Idoed Reizen.