14 augustus

Vandaag landden we om 12.00, busreis naar Caesarea opgegraven onder bergen zand vandaan, wat een indrukwekkende plek. Je weet niet wat je ziet. Wat waren ze heel vroeger tot zeer inventieve dingen in staat. Het is lekker warm maar parasolletje en tropenpet brengt uitkomst. Gezellige groep echt genieten. Nu in Tiberias in hotel. Heel snel slapen. Trusten lieve mensen en dank voor jullie lieve wensen.

15 augustus

Dag lieve allemaal vandaag weer een prachtige dag gehad. Vanochtend vanuit Tiberias naar Haifa gereden. Daar hadden we een ontmoeting met Holocostsurvivars in het Haifahome. Het Haifahome is een geweldig werk voor Joodse mensen die de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog overleefd hebben. Daarna reden we naar de berg Carmel en stonden op de hoogste punt en hadden een prachtig uitzicht met bijbehorende verhalen van onze gids die heel veel weet. Heerlijk ik ben als een spons:) Toen naar de berg Meggido waar ik niet opging omdat het te vermoeiend was. Het is hier heerlijk warm goed drinken en onder een parasolletje is het heel goed te doen. Foto’s krijgen jullie later te zien want de wifi is te zwak daarvoor. Lailatov allen. Liefs

16 augustus

Vandaag om half zeven gewekt en na ontbijt om kwart voor acht de bus in op naar de Berg der Zaligsprekingen. Daarna naar Tabga waar de wonderbare spijziging plaatsvond. Wat is dat? Van 5 broden en 2 vissen werden 5000 mensen gevoed en er was eten over. Daarna de bronnen van Hebron en Caesarea Fillipi. We waren in de Golan en de grens van Syrië op de Mount Bental met het uitzicht op het dal der tranen. Opnieuw terug naar Tiberias waar we de nacht doorbrengen. Ik blijf tijdens een klim etc. weleens achter in de koele bus. Het is een heel intensief programma en mijn energie moet verdeeld worden. Maar dat is geen enkel probleem die ruimte is er. Lekker genieten en heerlijk eten, veel water drinken. Eens een nacht ongestoord door kunnen slapen zou wel mooi zijn. Veel liefs..

17 augustus

Shaloom lieve mensen, om zeven uur stonden onze koffers klaar want vandaag gingen we via via op naar Jeruzalem. Eerst was Kapernaum aan de beurt. De Here Jezus heeft hier heel veel voetstappen liggen. Daarna reden we naar het meer van Galilea oftewel het meer van Tiberias. Daar stapten we op een boot en terwijl we wegvoeren werd eerst de Nederlandse vlag onder het klinken en zingen van het Wilhelmus gehesen en daarna het klinken en zingen van het Israëlische volkslied, wat me niet lukte omdat ik in huilen uitbarstte. Ik ben zo dankbaar dat ik deze reis mag maken na zeven zware en lastige jaren die achter me liggen. De bemanning gooide het sleepnet aan de ene kant uit ving niets aan de andere kant ook geen resultaat.

Verder naar de plaats waar gedoopt word in de Jordaan en door Jericho. Van Jericho naar Jeruzalem de weg waar de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan plaatsvond. En toen Jeruzalem binnenrijden, een herinneren aan een jaar inwoner zijn en ook dat was emotioneel. Zie jullie morgen fijne avond. PS had een redelijke nachtrust.

18 augustus

Lieve allemaal, shabbat shaloom wensen we elkaar toe, want straks gaat de sirene ten teken dat de shabbat is ingegaan. Maar tot zolang kunnen we nog even snel op onze smartphone en wil ik jullie even vertellen, wat we vandaag deden. Een hele warme dag, die aanving met een tocht naar Shilo. In Shilo ging het over de tabernakel, extra interessant, omdat ik met een aantal vrouwen deze studie van Beth heb gedaan. Ook stond in Shilo de tempel waar Hanna kwam om te bidden om een zoon en ze Samuel mocht krijgen. Shilo ligt in een groen en vruchtbaar gebied, heel bijzonder voor deze tijd van het jaar. Daarna naar de berg Gerizim en op deze berg keken we in het dorp Nablus waar we een kleine witte koepel zagen, daar waar Jozef de zoon van Jakob, begraven ligt. Naast ons stond een jong Orthodox Joods gezin te bidden en te zingen. Zij bezochten op verre afstand het graf van Jozef. Want als ze het van dichtbij willen bezoeken moet het aangevraagd en onder militaire begeleiding. De toewijding van de ouders om hun jonge kinderen in het geloof op te voeden en de inspanning die ze daarvoor moeten leveren ontroert me. In Samaria eten we een broodje fallafel en vervolgen onze trip naar Beth el. Daar had Jakob een droom en de Heer beloofde hem het land zover hij kon kijken. Ook wij staande op een uitkijktoren hadden een prachtig uitzicht naar alle kanten. Door ging het naar het hotel waar we ons nu weer bevinden. Ik wens jullie een fijne avond. Wij gaan zo naar de Westelijke Muur of de Klaagmuur om de shabbat te begroeten. Liefs.

19 augustus

Lieve allemaal, Deze keer starten we het verslag bij gisteravond. De nieuwe dag begint namelijk bij de Joden als de zon onder gaat. We reden voor zonsondergang naar de Klaagmuur beter gezegd the Kotel. Ver voor de plek stapten we uit de bus en moesten in rijen dik de trapjes af. Aangekomen bij de Kotel was er een uitzinnige blijdschap. Mannen zongen en dansten op het mannengedeelte en een kring jonge vrouwelijke militairen dansten en zongen om de shabbat en de Heer van de shabbat te verwelkomen. Daarna hadden we een shabbatsmaaltijd met uitleg over de verschillende gebruiken zoals het aansteken en het zegenen van de kaarsen. De vader zegent de kinderen, voor de zonen een andere zegenspreuk dan voor de dochters. De man zingt een loflied naar zijn vrouw en daarna vertellen de kinderen aan de moeder, wat er zo fijn is aan haar en waar ze blij mee zijn. Iedere ochtend starten we met een heerlijk ontbijt met fruit rauwkost yoghurtjes broodjes en wat je maar kan bedenken. Vandaag reden we naar de grote Synagoge waar wij als vrouwen op de galerij zaten en de mannen beneden. Het was zo’n emotioneel moment toen de torarollen tevoorschijn kwamen onder prachtig gezang. Stil en onder de indruk reisden we af naar Bethlehem, uniek voor me, want vanwege de situatie was dat niet altijd mogelijk. Een bezoek aan een Palestijnse voorganger van een Baptistenkerk, die vertelde dat zijn kerk al 10 keer vernield is en telkens weer opgebouwd, die tijdens zijn preken niet boven de gebeden uit de luidsprekers van de Moslimomgeving uitkwam en daarom een luidspreker op het dak van zijn kerk plaatste, zodat nu in de wijde omtrek de dienst live te volgen is en mensen hun ramen open zetten om de dienst te kunnen volgen. Van de vele christenen, die er waren is nog 12 procent in Bethlehem over. Maar deze man blijft op zijn post. Omdat hij ook uit het oude testament ging preken en het eeuwige verbond met Israël erkende en Gods Volk zijn plek gaf, kon de Heer zijn gemeente zegenen. Vanmiddag bezochten we de graftuin in Jeruzalem en vierden als groep ter afsluiting het Heilig Avondmaal in de tuin. Een hele bijzondere dag werd het. Gevoed naar geest ziel en lichaam en een goede nachtrust. Heel veel liefs voor jullie allemaal en alle goeds vanuit Jeruzalem.

20 augustus

Lieve allemaal, Ik hoop dat jullie een goede zondag hadden. Wij hadden een rustdag en ons werd dringend aangeraden onze rust te nemen. Toch trokken we met 3 vrouwen de stad in en ik voelde me even weer een inwoner. Een ouder echtpaar bood ons een lift aan naar de plek waar we wilden zijn en dat was de markt. Een orthodox Joodse jonge man die in de Knesset werkt liep een eind met ons terug om de weg te wijzen naar het hotel. Zo zie je maar: Er wordt voor ons gezorgd. In Jeruzalem staan al heel lang om ongeveer een meter witte zuiltjes aan de kant van het trottoir. Het maakt onverlaten in vrachtwagens onmogelijk om het publiek in te

rijden. Ook is een bushokje omheind met gele stalen paaltjes zodat de wachtenden beschermd zijn.

21 augustus

Vanmiddag gingen we lunchen in het restaurant van de Christchurch. De kerk staat dichtbij de oude stad. De kerk heeft daar een prachtige tuin en als je daar bent is het er muisstil. Om vijf uur begon er een kerkdienst in the King of Kings en na die tijd gingen we met taxi’s naar het hotel om weer verwend te worden met een maaltijd. Ik lig al in mijn bedje ik ben gevloerd voor vandaag. Wens jullie alvast lailatov en zie je morgen liefs

Vandaag is het in Nederland maandag. In Israël heten de dagen anders. Zondag is de eerste dag en maandag dus de tweede dag etc. Dus vandaag is het yom sheni. Yom=dag sheni=twee. Om 8.45 uur vertrokken we na het overvloedige ontbijt, waar jullie van mee konden genieten, vanaf het hotel richting lightrail. De lightrail is een tram die door het centrum van Jeruzalem rijdt. In het jaar dat ik er woonde waren ze met de aanleg bezig en nu kunnen we dus genieten van het gemak. En wat zo leuk is en waar ik van houd is praten met medepassagiers. Een moeder en dochter zaten naast me. Moeder vraagt uiteraard waar ik vandaan kom. Ze vertelt dat ze als klein meisje in Madurodam is geweest. Dochter staat te stralen naast haar. Zo’n mooie open glimlach, daarmee moet ik moeder en dochter wel even mee complimenteren. Dat mag, zegt moeder, want het is goed om zegenende woorden uit te spreken. Ze zijn op weg om een koffer te kopen voor haar 14 jarige zoon, die in een plaats verderop, intern gaat om de Thora te bestuderen. Het is natuurlijk goed, beter dan dat ze op straat gekke dingen doen, maar toch krimpt haar moederhart samen. We noemen Hanna, die Samuel naar de tempel bracht… De tram stopt bij ons eerste reisdoel Het Yad Vashem. Voor wie niet weet wat het is, het Yad Vashem is een heel groot herinneringscentrum van de Shoa. 6 miljoen Joden werden vermoord in de tweede wereldoorlog. Ze vonden de dood in gaskamers, voordat deze uitgevonden waren, werden ze bijvoorbeeld levend begraven en na een paar dagen bewoog de aarde nog, want niet ieder was al gestorven. Maar het was traumatisch voor militairen om rijen mensen dood te moeten schieten, dus was dit een betere oplossing

Ik weet het, het is geen pretje dit te lezen, maar wel de werkelijkheid, alhoewel deze werkelijkheid meer en meer ontkend word. We lopen door het centrum en de tentoonstelling begon bij de Kristalnacht. Er lagen in de vitrine boeken van weggevoerde Joden en dat raakte me zo diep. Stel dat ik mijn boeken af moet geven. Stel dat ze mijn boeken op een berg gooien. Ik kan het al niet verdragen, als een van mijn boeken te ver word opengeslagen, als de rug geknikt word. Aan het einde van het indrukwekkende en adembenemende kom je voor een raam te staan. En dat raam geeft uitzicht over Jeruzalem. Je bent dwars door alle verschrikkingen heen gelopen en hebt heel onverwacht een ontmoeting met de veerkracht van een volk, wat telkens weer opstaat. Wat ondanks alle ellende en tegenstand blijft kiezen voor het goede. De veerkracht die zijn oorsprong vindt in hun en onze Messias Die de dood heeft overwonnen…. We deden nog andere dingen vandaag, maar ik heb de behoefte om het hier bij te laten. Wens jullie een fijne avond. Heel veel liefs van mij.

22 augustus

Lieve allemaal, Vandaag is het Yom sjalosh יום שלישי het is dinsdag, dag drie. Voor vandaag stond er een lichamelijk intensieve programma klaar. Gisteravond werden we door onze reisleider Jacob Keegstra voorbereid. Hij vertelde over zulke mooie verbanden tussen Oude(1ste) en Nieuwe (2de) Testament. Het is echt smullen, je krijgt heerlijk “voedsel” voorgeschoteld. Bijvoorbeeld het volgende gedeelte:” En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.

Johannes 7:37-38 NBG51″

Op welk tijdstip (wat was er aan vooraf gegaan?) zei Jezus dit en in welke context riep Hij dit uit? Vandaag is de groep naar de plek waar dit allemaal plaatsvond, maar ik zag me genoodzaakt thuis te blijven. Helemaal niet erg want dan ben ik morgen weer uitgerust. Liefs van mij.

23 augustus.

Lieve allemaal, Het was te merken dat ik gisteren een snipperdag had opgenomen. Lekker uitgerust en open voor wat het land ons wil geven, gingen we vanochtend om ca 8.00 uur op stap. Vandaag reden we naar het diepste punt van de aarde: de Dode Zee. De zee is heel diep ca 380 meter. Maar eerst deden we En Gedi aan. En Gedi is een natuurpark met wandelpaden en watervallen. Klipgeiten liepen op zichtbare afstand. Vroeger was er ook een luipaard in En Gedi, genaamd Bavla. Maar op een gegeven moment lag ze te spinnen aan de voeten van een meisje die in het donker zat, dus toen is besloten dat ze naar een dierentuin moest verhuizen. Daarna reden we naar de Massada. Een hele historische plaats met vele gebeurtenissen. Eerst zagen we een film, om daarna met een kabelbaantje naar boven op de berg te gaan. Omdat het om deze tijd van het jaar bloedheet is, bleef ik beneden. Ik ben heel dankbaar dat mijn arm zich zo netjes gedraagt en uit voorzorg stel ik haar niet bloot aan extreme temperaturen. Daarna naar Qumran, waar de Dode Zeerollen zijn gevonden. In het restaurant van de kibboets aldaar was het verschrikkelijk druk. Veel mensen uit Ivoorkust in traditionele kleding waren ook op het idee gekomen. Sowieso zijn er opvallend veel toeristen uit de Afrikaanse landen. Gisteravond kwam er een grote groep uit Kameroen aan in het hotel. Ook deze droegen prachtige traditionele kleding. In het jaar dat ik in Jeruzalem woonde, waren er heel veel Zuid Koreanen.

Na de lunch begaven we ons naar de Dode Zee, waar de meesten van de groep gingen drijven. Ik zocht een schaduwplekje op, want ook dat durfde ik niet goed aan. Ik geniet erg van de busreis door de ruige omgeving. Nadat ieder weer in de kleren was stapten we weer in de bus op weg maar Jeruzalem. We nemen afscheid van onze gids die ons complimenteert vanwege de geïntegreerde groep. Het is ook wonderlijk hoe dat werkt. In het begin ben je uiteraard vreemden voor elkaar en kijk je de kat uit de boom en met wie je raakvlakken hebt. Maar naar mate de tijd vordert en dan spreek je toch over een dag of drie, hoe snel gaat dat, vind ieder zijn plekje in de groep en sta je open voor elkaar. Het verlangen om meer van de Heer en de Bijbel te leren en de liefde voor Israël verbindt uiteraard. Ik ben echt dankbaar voor de hartelijkheid en de warme sfeer binnen de groep en dat we onszelf kunnen zijn. En zo zijn we nog een nacht in Israël, want morgenavond vertrekken we alweer richting vliegveld. Ik wens jullie vanaf deze plaats alle goeds en veel liefs.

25 augustus

Gisteren was onze laatste dag. Na een bezoek aan de Haaspromenade een punt waar je een prachtig uitzicht hebt over Jeruzalem reden we naar Bersheva waar we een centrum bezochten waar Ethiopische Joden wonen die teruggekeerd zijn naar Israël. Veel Joden, die leven in andere landen hebben een diep en ondefinieerbaar verlangen naar Israël (https://herzienestatenvertaling.nl/tekst.php…)en maken Alya, ze gaan naar “huis” Maar voor Joden uit Ethiopië is het een hele grote aanpassing. Naast dat ze de taal moeten leren en zich in een andere cultuur moeten settelen is het ook zo dat ze de meest basale dingen aan moeten leren. Want ze zijn bijvoorbeeld niet gewend aan stromend water uit de kraan, koken op gas, hun kinderen gingen niet naar school omdat ze uit primitieve gebieden komen. In het centrum in Bersheva wonen ze ca 2 jaar en zijn dan klaar om een zelfstandig leven te leven met een betaalde baan vanuit een opleiding, een huis etc. Dit project wordt ondersteund door ICEJ. de Christelijke Ambassade. Vanuit Bersheva reisden we naar Jaffo een badplaats gelegen aan de onvoorstelbaar blauwe Middellandse Zee. We lunchten liepen langs het strand vertelden wat ons het meest geraakt had en baden voor elkaar. Toen werd het serieus want we reden door naar het vliegveld en om half twee vannacht landen we na een perfecte vlucht op Schiphol en om half vier droeg ik mijn koffer mijn huis binnen. Wat een reis met heel veel indrukken wat was het leerzaam om met delen van de bevolking d.m.v. projecten kennis te maken. En al landde het vliegtuig, de rest heeft tijd nodig om ook te landen. Het was leuk om verslag te doen en mooi om het met jou te mogen delen. Heel veel liefs van mij en tot volgend jaar in Jeruzalem. Wie weet…:)

Lineke Mooibroek